Coraz więcej Polaków zdaje sobie sprawę z faktu, że termomodernizacja domu to już nie tylko moda, a po prostu konieczność. Wynika to przede wszystkim z faktu, że dobrze ocieplony dom zużywa mało energii, jednocześnie zapewniając jego mieszkańcom wysoki komfort cieplny.
Termomodernizacja – to się po prostu opłaca!
Średnie opłaty za ogrzanie nieocieplonego domu stanowić mogą do 70% wszystkich kosztów eksploatacji budynku, a więc kilkumiesięczny sezon grzewczy może wiązać się z rachunkami liczonymi w tysiącach złotych. Skąd tak wysokie koszty? Zimą ciepło ucieka na zewnątrz przez ściany, mimo intensywnego ogrzewania. Straty energii cieplnej budynków aż w około 1/3 to efekt przenikania ciepła przez nieocieplone ściany. Zatem oczywiste jest, że zastosowanie ocieplenia styropianem o odpowiednio dobranej lambdzie i grubości to jedna z najbardziej oczywistych, racjonalnych i opłacalnych inwestycji, przynoszących oszczędności na ogrzewaniu.
Postaw na Kompletny System Ociepleń – i ciesz się trwałą elewacją na lata
Szukając korzystnego i nowoczesnego rozwiązania w termomodernizacji warto sięgnąć po Kompletny System Ociepleń z izolacją ze styropianu. Dlaczego? Eksperci rekomendują stosowanie systemu ociepleń, w którym wszystkie składniki pochodzą od jednego producenta, ponieważ tylko taki – kompletny system – daje gwarancję właściwej pracy całego układu, jak i jego trwałości oraz skutecznego obniżenia kosztów ogrzania domu. Dodatkową zaletą jest to, że decydując się na kompletny system ociepleń można wybrać gotowe, najlepsze rozwiązanie, a więc nie trzeba szukać rozwiązań u różnych producentów i wzajemnie ich dopasowywać!
Ocieplenie ścian zewnętrznych metodą ETICS – krok po kroku
Stosowanie systemu ociepleń powinno być zgodne z projektami technicznymi opracowanymi dla określonych obiektów oraz określać co najmniej:
- sposób przygotowania podłoża,
- rodzaj i grubość płyt styropianowych,
- rodzaj, ilość i rozmieszczenie łączników mechanicznych (jeżeli są stosowane),
- sposób obróbki miejsc szczególnych elewacji (ościeży okiennych i drzwiowych, balkonów, cokołów, dylatacji i in.).
1. Rozpoczęcie robót
Rozpoczęcie robót ociepleniowych może nastąpić, gdy:
- zostaną zakończone i odebrane roboty dachowe, demontaż i montaż drzwi i okien, izolacje i podłoża pod posadzki balkonów lub tarasów,
- zostaną odpowiednio zabezpieczone i osłonięte wszelkie nieprzeznaczone do ostatecznego przykrycia powierzchnie (szkło, elementy drewniane, metalowe, podokienniki, okładziny kamienne, glazura, terakota, itp.),
- wyschną widoczne zawilgocenia podłoża,
- zostaną wykonane odpowiednie obróbki na powierzchniach poziomych murów, attyk, gzymsów zapewniające odpływ wody opadowej poza lico ocieplanej elewacji,
- zostanie określony sposób zakończenia ocieplenia i jego połączenia z innymi elementami budynku,
- zostaną rozmieszczone i wykonane przejścia instalacji lub innych elementów przez ocieplane płaszczyzny w sposób zapewniający ich trwałość i szczelność,
- pozwalają na to warunki atmosferyczne, a prognozy pogody nie przewidują ich pogorszenia przez co najmniej kilka dni po ich zakończeniu.
2. Bezpieczeństwo i warunki użytkowania
Niedopuszczalne jest wykonywanie robót ociepleniowych, gdy temperatura otoczenia i podłoża jest niższa niż +5°C lub wyższa niż +30°C oraz gdy prognoza na najbliższe 24 godziny przewiduje podobne temperatury.
W trakcie prac ociepleniowych w celu zapewnienia optymalnych warunków montażu, ograniczenia wpływu na środowisko oraz zapewnienia porządku na budowie należy stosować siatki ochronne na rusztowaniach.
Poszczególnych wyrobów składających się na system ociepleń nie wolno mieszać z innymi zaprawami, piaskiem, cementem, itp.
3. Budowa systemu
System ociepleń składa się z następujących komponentów (przykładowy przekrój systemu pokazano na rys. 1):
- Kleje do styropianu
- Kleje do styropianu i zatapiania siatki (czyli wykonania tzw. warstwy zbrojonej)
- Tynki
Tynk stanowi ostatnią warstwę elewacji, a zatem pełni rolę wizytówki budynku, musi więc być nie tylko estetyczny, ale przede wszystkim wytrzymały, trwały i odporny na porastanie glonami, algami czy mchem. Ma się nie brudzić. Warto pamiętać, że w praktyce nie ma tynków, które są całkowicie odporne na zabrudzenia, podobnie jak innych elementów budynku (najlepszym przykładem są szyby w oknach). Wcześniej czy później ulegają stopniowemu zabrudzeniu. Szczególną uwagę trzeba jednak zwrócić na rodzaje tynków. Do wyboru jest tynk akrylowy, tynk mineralny, tynk silikonowy i wiele hybryd, jak np. tynk silikonowo-akrylowy czy też tynk silikonowo-silikatowy.
Warto pamiętać, że w przypadku, gdy ocieplenie jest wykonane z płyt styropianowych, to możliwości pod względem wyboru tynku są niemal nieograniczone:
- Farby (opcjonalnie)
- Grunty
- Materiał do izolacji cieplnej (styropian)
Podstawowym materiałem termoizolacyjnym i zarazem najważniejszym elementem składowym Kompletnego Systemu Ociepleń jest styropian. W ofercie są dostępne płyty styropianowe typu „fasada” w wielu odmianach, które różnią się właściwościami izolacyjnymi i parametrami mechanicznymi. Jeden z produktów z naszej oferty przedstawia poniższa grafika.
Kluczowy parametr: lambda – im niższa, tym lepsze właściwości cieplne, czyli izolacyjność styropianu
Najważniejsza jest izolacyjność cieplna. Parametrem, który koniecznie trzeba sprawdzić, wybierając materiały izolacyjne, jest λ (lambda), czyli współczynnik przewodzenia ciepła. W ostatnich latach najczęściej wybieranym materiałem jest styropian grafitowy, którego współczynnik przewodzenia ciepła (lambda) wynosi 0,031 W/mK, co stawia go w rzędzie najcieplejszych styropianów dostępnych na rynku. Warto pamiętać, że im niższa wartość współczynnika lambda, tym lepsze właściwości izolacyjne płyt styropianowych, a tym samym lepsza ochrona cieplna budynku i to przy mniejszej grubości płyt. Przykładowo warstwa izolacji o grubości 20 cm, wykonana z płyt o lambdzie 0,031 W/mK, chroni ściany budynku tak samo jak warstwa zwykłego styropianu z lambdą 0,045 W/mK o grubości aż 28 cm. W przypadku styropianu fasadowego ważnym parametrem jest też wytrzymałość na rozciąganie (TR). Minimalny poziom to 80 kPa. Materiał z gorszym parametrem wytrzymałości na rozciąganie nie powinien być stosowany do ocieplania ścian w systemach ETICS.
Materiały uzupełniające i akcesoria: siatka z włókna szklanego, łączniki tworzywowe, poliuretanowa piana montażowa
rys. 1. Przykładowy przekrój systemu ociepleń Termo Organika®
4. Etapy wykonania ocieplenia
4.1. Przygotowanie podłoża
Zanim rozpocznie się przyklejanie styropianu należy odpowiednio przygotować podłoże, do którego będzie on przyklejany. Każde podłoże musi być zwarte, równe, nośne, suche, czyste i bez warstw zmniejszających przyczepność (tłuszcz, pył, kurz, itp.). Stare, „luźne” tynki, złuszczające się farby i inne zabrudzenia należy usunąć. Niewielkie nierówności i ubytki można naprawić klejem do styropianu lub klejem uniwersalnym. Naprawy podłoża należy zakończyć najpóźniej na 1 dzień przed przyklejeniem płyt styropianowych; im grubsza warstwa zaprawy, tym dłuższy czas do przyklejania styropianu (przyjmując zasadę: ok. 1 dzień na każdy 1 mm grubości zaprawy).
Podłoża nasiąkliwe (np. gazobeton) należy zagruntować gruntem uniwersalnym, podłoża gładkie i/lub nienasiąkliwe (np. beton, żelbet) gruntem sczepnym.
4.2. Przyklejanie styropianu
Jeżeli podłoże jest równe, klej do styropianu lub klej uniwersalny należy nałożyć cienką warstwą na całą płytę styropianową i rozprowadzić równomiernie pacą zębatą o zębach 10-12 mm (rys. 2a). W pozostałych przypadkach zaprawę należy rozprowadzić obwodowo w odległości ok. 5 cm od krawędzi płyt, w taki sposób, aby klej nie wystawał poza obrys płyty i dodatkowo nałożyć od 3 do 6 placków równomiernie na jej powierzchni (rys. 2b). W efekcie zaprawa powinna pokrywać co najmniej 40% płyty. Niedopuszczalne jest przyklejanie płyt metodą „na placki”. Następnie płytę styropianową należy przykleić do ściany lekko ją dociskając i wyrównać tak, aby ściśle przylegała do sąsiadujących płyt. Ewentualny naddatek kleju wystający poza obrys płyty należy natychmiast usunąć. Kolejne przyklejane rzędy płyt powinny być przesunięte względem poprzednich tak, żeby pionowe połączenia płyt zachowały układ mijankowy. Płyty należy przyklejać zaczynając od dołu elewacji. Stosowanie listew startowych, choć nie jest wymagane, ułatwia prawidłowe wypoziomowanie pierwszej warstwy przyklejanych płyt. Listwy startowe powinny być jednak zawsze stosowane w przypadku, gdy nie ma ocieplenia ścian fundamentowych. W sytuacji, gdy ściany fundamentowe są ocieplone kolejne warstwy ocieplenia ścian powyżej poziomu gruntu mocuje się bez listwy startowej z zachowaniem ciągłości izolacji.
rys. 2. Sposoby nakładania kleju do styropianu i kleju uniwersalnego
Przykładowe sposoby nakładania kleju poliuretanowego pokazano na rys. 3a lub rys. 3b. (sposób nakładania pokazany na rys. 3b jest zalecany do przyklejania płyt fundamentowych).
rys. 3. Sposoby nakładania kleju poliuretanowego
Czas wiązania i możliwość korekty kleju poliuretanowego jest bardzo krótki, dodatkowo skraca się on w przypadku dużej wilgotności powietrza i podłoża. Dzięki temu możliwy jest szybki postęp kolejnych prac.
4.3. Dobór styropianu
Na dobór właściwej grubości styropianu w wykonywanym ociepleniu wpływ ma wiele czynników, m.in.:
- obowiązujące wymagania prawne dotyczące minimalnej izolacyjności,
- planowana izolacyjność przegrody,
- miejsce (możliwości zastosowania izolacji o danej grubości).
Rodzaj i grubość styropianu powinna być określona w projekcie technicznym.
4.4. Kołkowanie
Ewentualne kołkowanie, szlifowanie płyt oraz przyklejanie siatki zbrojącej należy rozpocząć nie wcześniej niż po dwóch dniach od przyklejenia styropianu. Zastosowane łączniki mechaniczne muszą być odpowiednio dobrane do rodzaju podłoża i zgodne z projektem technicznym ocieplenia.
Należy stosować łączniki z trzpieniem metalowym z główką z tworzywa lub z trzpieniem z tworzywa wzmocnionego. Talerzyk kołka powinien mieć średnicę co najmniej 60 mm, a jego powierzchnia powinna być chropowata z otworami zapewniającymi przyczepność zaprawy klejącej. Łączniki powinny być tak zamocowane, żeby przechodziły przez warstwę kleju, którym przyklejono płyty styropianowe i być zakotwione w warstwie nośnej ściany zewnętrznej. W celu uniknięcia powstania mostków termicznych i efektu tzw. „biedronki” talerzyki należy odpowiednio zagłębić w styropianie i zakryć je zatyczkami styropianowymi.
4.5. Wykonanie warstwy zbrojonej
Podobnie jak kołkowanie, wykonywanie warstwy zbrojonej można rozpocząć nie wcześniej niż po dwóch dniach od zakończenia przyklejania styropianu.
Nierówności powierzchni i styków przyklejonych płyt styropianowych należy zeszlifować i wyrównać, zamontować profile dylatacyjne, listwy narożnikowe i wzmocnić naroża wokół drzwi i okien (przyklejając dodatkowe paski siatki pod kątem 45° do linii pionowych otworów) (rys. 4). Ewentualne szczeliny pomiędzy przyklejonymi płytami można wypełnić poliuretanową pianą montażową. Szczelin nie wolno wypełniać klejem do styropianu lub klejem uniwersalnym, ani innymi zaprawami.
rys. 4. Wzmocnienie naroży otworów
Zaczynając od góry ściany na przyklejone płyty nakładać klej uniwersalny pacą zębatą, równomiernie rozprowadzając go na powierzchni warstwą ok. 3 mm i zatapiać w nim siatkę zbrojącą z zachowaniem ok. 10 cm zakładek. Ułożona siatka powinna być napięta i całkowicie przykryta ok. 1 mm warstwą kleju.
Do wykonywania warstwy zbrojonej należy stosować siatkę o gramaturze co najmniej 145 g. W miejscach narażonych na uszkodzenia mechaniczne (cokoły, strefa przydrzwiowa, wjazdy do garaży, narożniki otworów okiennych i drzwiowych, itp.) należy stosować siatkę o gramaturze 170 g.
Po całkowitym wyschnięciu warstwy zbrojonej (co najmniej 3 dni) powierzchnię można zagruntować gruntem sczepnym.
4.6. Tynkowanie
Tynkowanie można rozpocząć po całkowitym wyschnięciu gruntu jednak z reguły nie wcześniej niż po 24 godzinach od zakończenia gruntowania.
W przypadku każdego rodzaju tynku temperatura podłoża, tynku i otoczenia w trakcie wykonywania prac i przez kolejne kilka dni powinna wynosić powyżej +5°C.
4.7. Malowanie
Malowanie elewacji w systemie ociepleń metodą ETICS nie jest obligatoryjne. Malowanie jest szczególnie polecane w celu odnawiania zabrudzonej powierzchni. Częstym rozwiązaniem jest również wykonanie warstwy wierzchniej elewacji za pomocą tynku mineralno-polimerowego i pomalowanie go jedną z farb. Odpowiedni kolor elewacji można uzyskać zarówno wykonując tynk cienkowarstwowy zabarwiony na potrzebny kolor, jak i malując tynk biały farbą w pożądanym kolorze.
4.8. Harmonogram prac ociepleniowych
Wszelkie prace ociepleniowe, począwszy od gruntowania podłoża aż do malowania, należy wykonywać z zachowaniem minimalnych przerw technologicznych (tab. 1). Przerwy technologiczne pozwalają prawidłowo związać poszczególnym warstwom. Podane czasy mogą się jednak znacząco wydłużyć w przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków takich jak: spadek temperatury, opady atmosferyczne tuż po zakończeniu danego etapu robót.
| Etap prac: | Rozpoczęcie kolejnego etapu prac: |
|---|---|
| 1. Gruntowanie podłoża* | |
| 2. Przyklejanie styropianu: | po 1 dniu** od zakończenia gruntowania |
| 3. Kołkowanie*: | po 2 dniach od zakończenia przyklejania styropianu (lub po 2 godz. w przypadku kleju poliuretanowego) |
| 4. Wykonanie warstwy zbrojonej (zatapianie siatki): | jednocześnie z kołkowaniem |
| 5. Gruntowanie warstwy zbrojonej: | po 3 dniach od wykonania warstwy zbrojonej |
| 6. Tynkowanie: | po 1 dniu od zakończenia gruntowania warstwy zbrojonej |
| 7. Malowanie*: | po 3 dniach od zakończenia tynkowania |
| * Jeśli jest wymagane/Jeśli przewiduje projekt ** 1 dzień = 24 godziny |
|
tab. 1. Zalecane przerwy technologiczne pomiędzy poszczególnymi etapami robót ociepleniowych
UWAGA: Stosowanie poszczególnych elementów systemu od różnych producentów (kompletatorów) może spowodować powstawanie usterek systemu ociepleń.
Opracowano na podstawie materiałów firmy Termo Organika Sp. z o.o.
